رسوب‌‌گذاری زیستی کربنات کلسیم در خاک‌‌های ماسه‌‌ای و تاثیر آن بر افزایش مقاومت خاک

مقاوم‌‌سازی زیستی خاک یکی از روش‌‌های در حال توسعه برای به‌‌سازی خاک است که اساس این فرآیند بر پایه تولید میکروبی رسوب کربنات کلسیم می‌‌باشد. در این روش اوره توسط آنزیم اوره‌‌آز ترشح شده از باکتری، هیدرولیز شده و کربنات کلسیم در حضور یون کلسیم تشکیل می‌‌شود. در این مطالعه پس از بررسی باکتری‌‌های دارای پتانسیل به‌سازی خاک و انتخاب باکتری مناسب، تغییر میزان مقاومت قابل دستیابی و میزان مواد مصرفی مورد ارزیابی قرار گرفت. روند مقاومت‌‌گیری خاک نیز در طول زمان با استفاده از این روش در یک سری ستون‌های آزمایشگاهی بررسی و تأثیر دانه‌‌بندی خاک نیز بر روند به‌سازی به طور جداگانه مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین با استفاده از یک باکتری بومی روند سمانتاسیون آزمایش شد. نتایج بیانگر این است که حداکثر 28 روز زمان برای رسیدن به مقاومت نهایی نیاز می‌‌باشد و دانه بندی خاک در توزیع باکتری، گیر افتادن آن و نحوه‌‌ی تزریق مواد تأثیر به سزایی دارد. حداکثر مقاومت به‌دست آمده در این مطالعه حدود kPa 800 می‌‌باشد، این مقدار با استفاده از باکتری بومی جداسازی شده حدود kPa 600 می‌‌باشد. این مطلب بیانگر این است که باکتری‌‌های مختلفی در خاک وجود دارند که پتانسیل به‌سازی زیستی را داشته و می‌‌توانند متناسب با کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار گیرند